Over het museum

In 1838 kwam prins Frederik, tweede zoon van koning Willem I, in het bezit van De Paauw. Hij raakte er zeer aan verknocht. De prins stierf in 1881 in zijn werkkamer, de huidige burgemeesterskamer.

Min of meer geheel Wassenaar was toen in bezit van de prins: behalve De Paauw verwierf hij de landgoederen Raaphorst, Eikenhorst, Ter Horst, Backershagen, Groot Haesebroek, Wildrust en Maaldrift. In 1854 verzocht hij tuinarchitect C.E.A. Petzold om voor zijn bezit van 600 ha een ontwerp te maken en er een geheel van te maken. Architect H.A. Wentzel nam toen de verbouwing van De Paauw op zich.

De Paauw was midden 17e eeuw omgeven door een groot, rechthoekig park met een aantal moestuinen, een koetshuis, oranjerie en boomgaarden. Dat veranderde dus drastisch, eerst door Twent die De Paauw rond het jaar 1800 bewoonde, later door prins Frederik. Ten noorden van het huis liet Twent rond 1800 twee vijvers graven (naar een tuinontwerp van J.D. Zocher sr.) die omstreeks 1840 tot een grote vijver werden vergraven (naar een tuinontwerp van J.D. Zocher jr.). De Prinsessetuin dateert van 1851. H.A. Wentzel ontwierp daarvoor een paviljoen met overdekte zitbank (stibadium) in Pompejaanse stijl, pergola, zitbanken en andere tuinornamenten. De door twee leeuwen geflankeerde paardendrinkbak is waarschijnlijk een cadeautje van de Russische tsaar Nicolaas I, die was getrouwd met een schoonzus van Prins Frederik.

Wilt u meer weten op dit koninklijke domein en zien hoe het er vroeger uitzag, klik dan door naar de verschillende thema’s.

Meer verhalen over de buitenplaatsen rondom Den Haag en de deftige bezitters ervan kunt u vinden op de tour Vorstelijk en adellijk leven, buitenplaatsen in en om groen Den Haag. Klik daarvoor op de link hieronder.