Ooggetuigen van de watersnood

De verhalen van de dorpelingen zijn enkele weken na de ramp opgetekend; de burgemeester van de gemeente Nieuwe-Tonge, waartoe ook Battenoord behoorde, verzocht dorpelingen het verhaal zelf op te schrijven. Zo kon zeer goed worden gereconstrueerd wat mensen tijdens de Watersnoodramp van 1953 meemaakten. In en rond Battenoord staan elf silhouetten van de kinderen van de Watersnood, mensen die in de verslagen van hun oudere dorpsgenoten voorkomen. Het dijkhuis van Battenoord diende als vluchthuis voor velen. Toen dat dreigde te worden weggeslagen, nam de burgemeester het besluit tot evacuatie. Bij die reddingspoging kwamen veel kinderen en vrouwen om. Andere waren gevlucht naar het drie kilometers landinwaarts gelegen Nieuwe-Tonge. Daar bleek het ook niet veilig te zijn. Nergens vielen in februari 1953 meer slachtoffers dat in en rond Battenoord, Nieuwe-Tonge en Oude-Tonge. Maak de wandeling, hoor de verhalen en gedenk de slachtoffers.